Brussel antwoordt
Kijk, wat vinden we in onze mailbox?
Een antwoord van de minister op mijn bescheiden voorstel, zowaar.
Voor de luttele volgers van de familienaamsoap, maar ook om eerlijk en volledig te zijn, geef ik graag het volledige antwoord van haar adviseur Personen- en Familierecht:
“De dubbele naam is de meest complete vorm van gelijkheid tussen vader en moeder inzake de toekenning van de naam. Evenwel zijn we geen voorstander van bruuske breuken met bestaande tradities. Daarom hebben we ervoor geopteerd om naast de toekenning van de dubbele naam ook nog een mogelijkheid te behouden om de naam van de vader toe te kennen, en in het kader van de gelijkheid, ook de naam van de moeder toe te kennen.
Deze keuzevrijheid heeft tot gevolg dat we ook in een wettelijke regeling moeten voorzien voor de situaties waarin er geen keuze gemaakt wordt, of er onenigheid binnen het koppel is.
Indien we ervoor zouden opteren in die gevallen de dubbele naam toe te kennen, moet de wetgever ook bepalen in welke volgorde dat moet. De namen alfabetisch rangschikken zorgt voor een verarming van het aantal familienamen: de namen die beginnen met een letter uit het einde van het alfabet dreigen uit te sterven. De volgorde laten bepalen door lottrekking betekent dat we de volgorde laten afhangen van het toeval.
De verschillende opties werden uitgebreid besproken en zorgvuldig afgewogen binnen de verschillende interkabinettaire werkgroepen. Daaruit is besloten dat we bij onenigheid of afwezigheid van keuze voor de toekenning van de vadersnaam kiezen. Voor wie geen keuze wilt maken, blijft alles bij hetzelfde. De optie om de jongens de naam van de vader en de meisjes de naam van de moeder te geven werd binnen de Regering besproken maar niet weerhouden omwille van het principe van de eenheid van naam binnen het gezin. Omwille van de cohesie binnen het gezin, krijgen alle kinderen van dezelfde ouders dezelfde familienaam.”
Een klaar en duidelijk antwoord, dat ons ook wat inzage geeft in de besluitvorming. En als we wat close reading toepassen, kunnen we wel wat conclusies trekken:
1. De minister antwoordt, tenminste.
Dank en hulde dus. Trouwens ook aan senator Bert Anciaux, die voordien al gereageerd had. (Dat kan ik helaas niet zeggen van mijn partijgenoten, maar soit.)
2. In Brussel kunnen ze niet lezen.
Kijk maar naar de laatste twee zinnen van het antwoord. Mijn bescheiden voorstel zegt nergens dat jongens en meisjes in hetzelfde gezin een andere familienaam zouden moeten krijgen, integendeel: binnen dezelfde generatie is het geslacht van de eerstgeborene allesbepalend. Anders zijn broer en zus inderdaad “geen familie meer”.
Dat ze op het kabinet niet kunnen lezen, is niet alleen jammer, maar ook lichtjes verontrustend.
3. Het gerommel blijft.
Je kan er donder op zeggen dat het voorliggende wetsontwerp opnieuw problemen zal geven met het EHRM, want het blijft paternalistisch en discriminerend. Als een vader discussie weigert (en dus zijn ‘vetorecht’ uitoefent), heeft de moeder totaal geen verhaal. Het volstaat dus dat de moeder dan opnieuw naar het EHRM trekt, en de discussie is er opnieuw.
Ik weet het, ik draaf door. Excuus, o luttele lezers!
Sommige reaguurders hebben me dit al goed laten verstaan, en dat is natuurlijk hun volste recht. Maar heel wat mensen met wie ik er (in real life of virtueel) over discussieer, geraken na een paar minuutjes mee in deze manier van denken, en beginnen zowel de originaliteit als de ethische en esthetische waarde ervan te waarderen.
(dus heb ik toch nog even de infographic naar het kabinet gestuurd)
www.bartmichiels.org 
One Response to “Brussel antwoordt”
[…] Zodoende blijkt dat we met ons geamendeerd voorstel voor een Constantin-upgrade gezorgd hebben. Despotopoulos 2.0, zowaar. Benieuwd of de senatoren dit ook door hebben, en beter kunnen lezen dan het kabinet-Turtelboom. […]