Kind moet Naam heb

…..

On. Be. Grij. Pe. Lijk. De familienamenwetklucht gaat verder. De senaatscommissie-Justitie, die het wetsontwerp evoceerde, keurde het ontwerp ongewijzigd goed.

De senaat, een reflectiekamer naar het schijnt, heeft een kans tot nadenken gemist. Als dit wetsontwerp definitief wordt goedgekeurd, blijft de vader de facto vetorecht houden. Als een moeder binnenkort geboycot wordt (lees: als papa weigert akkoord te gaan met iets anders dan zijn eigen familienaam als naam voor het kind), dan volstaat het voor haar om naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) te stappen, en ze zal gelijk krijgen: België blijft discrimineren. En België wordt door het EHRM terug in de hoek gezet.

De Senaat gaat dus binnenkort een rommelige wet goedkeuren. Willens en wetens.

Er zijn nochtans alternatieven voor de nu voorgestelde regeling. En de senaatscommissie weet dat, ik heb alle leden persoonlijk gemaild. Senator Bert Anciaux bezorgde me trouwens een vriendelijk antwoord:

Maar het werd dus business as usual.

Okee, het originele stukje zal misschien wat te lang en wijdlopig geweest zijn. En senatoren hebben weinig tijd. Op vraag van enkele instanties heb ik het dus ingekookt. Hieronder dus een laatste poging tot indienen van een bescheiden voorstel. Helder, ethisch, esthetisch en poëtisch.

(Als u het mij vraagt, toch.)