Politieke Cultuur (en Culturele Politiek)
Ik had kunnen bloggen over Joke Schauvliege. De laatste week heeft ze het al niet zo makkelijk gehad (Uplace, weet u wel). Ikzelf ben niet altijd fan van haar geweest, ik beken. En als minister van cultuur zwiert ze nu de adviezen voor alle culturele organisaties online en krijgt ze weer de wind van voren. Terwijl ze hiermee nu wel als eerste cultuurminister ooit inzage geeft in de moeilijke knopen die ze nog door te hakken heeft. Waarvoor respect. Ik wens haar veel succes en sterkte. En vooral veel oordeelkundig vermogen.
Ik had kunnen bloggen over de bijzonder merkwaardige reactievan Yamilla Idrissi, Vlaams Parlementslid voor SP.A, met cultuur als specialisme. Zij vindt de werkwijze van Schauvliege niet gepast, en vraagt zich bovendien af “of er een begeleidingsplan is voor de instellingen die een pak minder subsidies zullen krijgen, of helemaal geen meer”.
Ik had moeten bloggen over de tenenkrommende hypocrisie van Idrissi op dat vlak. Haar partijgenoot Bert Anciaux heeft zes jaren geleden met 1 pennentrek beslist over het lot van (onder andere) de Beethoven Academie (ik was erbij). Een gerenommeerd orkest, vermaard in binnen- en buitenland, waarvan de subsidies geschrapt werden. Zonder begeleidingsplan. Met ontslag voor 15 vaste personeelsleden/muzikanten en dertig freelancers: een sociaal drama dat we zelf mochten oplossen. Ofwel is Idrissi dus hypocriet, ofwel kent ze de geschiedenis en haar dossiers niet. Ik weet niet wat erger is.
Ik weet wel dat een politiek debat over cultuur en een politieke visie op cultuurbeleid nooit enig niveau zal halen als cultuur steeds het stiefkindje van de politiek blijft, dat enkel ter harte genomen wordt door liefhebberende parlementairen zonder kennis van de harde kant van die zachte sector.
Ik had willen bloggen over Herentals en cultuur. En dat zeker op de dag dat maar liefst 2 Herentalse theatergezelschappen de hoogst mogelijke eer krijgen die er voor een amateurvereniging bestaat: zowel Theaterspektakel als KREUTZFELD Verein werden vandaag geselecteerd voor het Landjuweelfestival. 1 Stad met 2 gezelschappen geselecteerd: dat is een historisch unicum. En daar heeft het stadsbestuur zeker aan bijgedragen. Want politiek kan soms ook positieve effecten hebben op cultuur. Waarvoor hulde en respect.
Maar dan lees ik plots de column van Bernard Dewulf in DSWeekblad van vandaag. Het mag wel niet (auteursrechten en stuff), maar hier vindt u een link naar het artikel. Iedereen, politiek of cultureel, links of rechts, moet dit gelezen hebben.
De rest is stilte.
www.bartmichiels.org 
Geef een reactie