De eerste Zaligheid: Praten Werkt!
Inderdaad, ik ben een babbelaar, met al zijn voor- en nadelen. Ik ventileer mijn mening, en heb niet liever dan dat iedereen dat doet. Pas door te praten met en te luisteren naar iedereen krijg je een zo rijk mogelijk beeld van wat er leeft, en wat belangrijk is. Botsing van meningen leidt tot creativiteit. En als je Schwung in Thals wil, heb je discussie nodig. Want daar begint politiek mee.
In deze tijden lopen alle politieke partijen de deuren plat. En ook ik pleit schuldig. Het van-deur-tot-deur-gaan geeft je nog altijd het beste idee van wat er bij iedereen leeft. Maar iedereen zal het toegeven: eigenlijk moet je permanent de vinger aan de pols houden.
Zouden we daarom niet eens kunnen proberen om de mensen meer aan het woord te laten? Waarom geen ideeënbus plaatsen in elke wijk? En meer actief contact zoeken met iedereen? Ik heb het dan niet over informatievergaderingen, stadskrantjes, nieuwsbrieven en spreekuren, maar meer over een soort ‘visitatiecommissie’, die niet vanuit de partijpolitiek, maar vanuit het stadsbestuur en de gemeenteraad zelf vertrekt. Waarom de gemeenteraadsleden niet zelf spreekbuis of praatpaal maken van een bepaalde buurt? Want niet alleen de burgemeester, ook de gemeenteraad is er voor iedereen.
www.bartmichiels.org 
Geef een reactie